Kotlina Kłodzka 206, dzień 1

Poniedziałek, 1 maja 2006 · dodano: 07.04.2015 | Komentarze 0

Kotlina Kłodzka, maj 2006

Już podczas wysiadania z pociągu zawarłem znajomość z parą z Bydgoszczy. Przybyli tutaj aby wystartować w kolejnej edycji Bike Maratonu. Spoglądam na mapkę i wspólnie udajemy się od ich kwatery w Szczawnie Zdroju. Od razu mamy na dzień dobry długi stromy podjazd. Tu niemiła niespodzianka: moja przerzutka tylna chodzi z wielkim trudem i ledwo co zmieniam biegi. Pech czy niedopatrzenie? Niedopatrzenie bo nie zrobiłem przed wyprawą szczegółowego przeglądu. Ale, nic to...jedziemy. Małe pytanko do tubylca i ... mamy skrót zakończony zakazem wjazdu! Ignorujemy go i zjeżdżamy pod prąd przez wspaniały park. Trochę kluczymy i rozstajemy się przed ich kwaterą. Od teraz jadę sam. Mogę się skupić na otoczeniu i samej jeździe. Szczawno pomijam chociaż wpadł mi w oko ładny deptak. Jadę dalej. Najbliższym celem jest zamek-pałac w Książu. Droga prowadzi 2-pasmową obwodnicą Wałbrzycha ale jest jakoś dziwnie pusta. Może wszyscy mieszkańcy są w kościele? Docieram pod zamek. Przywitał mnie duży, wiekowy i zadbany ogród pałacowy.


Zamek Książ




Opuszczam pałac i udaję się do Świdnicy. Zamierzam tam dotrzec oznakowanym Szlakiem Legionistów.
Prowadzi on cały czas przez las i zagajniki w Książańskim Parku Krajobrazowym.
Szlak Legionistów jest szlakiem pieszym ale i na rowerze dało radę jechać, jednak obładowanym trekingiem było dość męczące. Może kiedyś tu wrócę na fullu...?

Odpoczynek w Książańskim Parku Krajobrazowym.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Jez...
Po drodze docieram do nieopisanych w przewodniku ruin.

Wapiennik, w którym księżna Daisy urządziła romantyczn
y domek myśliwski.

Na Szlaku Legionistów.

Gdy po pewnym czasie wyjeżdżam na asfalt daję mocno na pedały i w mgnieniu oka docieram do Świdnicy. Tu szok...! Na jezdni są wymalowane pasy dla rowerów. Ciekawe dlaczego w tak małym mieście można bylo zrealizować potrzebę bezpiecznego poruszania się na rowerze a w Warszawie nie?

Po Świdnicy odbywam rajd po zabytkach...

... starym mieście i rynku. Jest ładnie...

U podnóża tamy. Do tego momentu wzdłuż rzeki Bystrzycy był ruch rowerzystów niczym na trasie do Powsina.


Na koronie zapory.



Mapnik Ortlieb'a. Czegóż chcieć więcej...?

Przednia sakwa Ortlieb'a, model BikePaker z nieznacznym usprawnieniem mojego pomysłu.


Wzgórze Wilków czyli kwatera Hitlera położona na wysokości 655 m n.p.m.


Wzgórze Wilków. Tym razem znajduje się w tajnej fabryce rakiet V2. Ściany i sufit miały po 2 m grubości.

Na rowerowym szlaku. Czy aby na pewno przeznaczony dla sakwiarzy?

Szlak stawał się nieprzejezdny, słońce zaczynało zachodzić...czas się z niego ewakuować i poszukać noclegu.

Droga na skróty.

Dalej droga poprowadziła na pastwisko. Po sforsowaniu płotu zjechałem do obejścia z wielkim psem. Na szczęście babuszka go przytrzymała i przez ganek wydostałem się na drogę publiczną. Nie miałem pojęcia gdzie się znajduję a głupio się było pytać. Pojechałem w dół. Dopiero na skrzyżowaniu odnalazłem się.


Statystyka dnia:
dystans 73,3 km;
czas jazdy 6 h;
prędkość średnia 12,2 km/h;
prędkość max 52,2 km/h;
temp min 17,6 stC;
temp max 32,9 stC;
nocleg na wysokości 538 m n.p.m.;
awarie: regulacja linki tylnej przerzutki, obcieranie tarczy hamulcowej

Pierwszy nocleg na skraju wiejskiego boiska a dokładniej czymś co kiedyś było boiskiem.